Żylaki kończyn dolnych
Żylaki kończyn dolnych to trwałe poszerzenia żył powierzchownych będące
wynikiem niewydolności żylnej. Niewielkie
zmiany żylakowate występują u 20-35% osób, a zmiany bardziej rozległe u
kolejnych 5-15%. Zachorowalność na żylaki zwiększa się z wiekiem.
Czynniki ryzyka
Rola czynników genetycznych nie została ostatecznie potwierdzona, ale
występowanie zmian żylakowych ma często charakter rodzinny.
W większości badań wykazano większą częstość występowania
żylaków u kobiet, ale należy wziąć pod uwagę fakt, że kobiety zgłaszają się do
lekarza z tego powodu 8 razy częściej niż mężczyźni, u których obecność żylaków
maskuje owłosienie lub ubranie. Stan naczyń żylnych pogarszają na przykład
liczne ciąże, szczególnie jeżeli przed zajściem w ciążę występowały już objawy niewydolności
żylnej.
Rozwojowi przewlekłej choroby żylnej, a zwłaszcza żylaków sprzyja także długotrwałe
przebywanie /praca/ w pozycji siedzącej lub stojącej. Ryzyko wzrasta wraz z
liczbą przepracowanych w ten sposób lat. Także wysoki wzrost jest czynnikiem
predysponującym do rozwoju żylaków. Kolejnymi są dźwiganie ciężarów i praca w
wysokiej temperaturze.
Objawy choroby żylakowej.
- uczucie ciężkości nóg,
- umiejscowiony, często okresowy
ból nad zmieniona żyłą,
- tępe bóle kończyn dolnych po
dłuższym staniu lub siedzeniu,
- uczucie ciepła i zastój żylny
nad zmianami żylakowymi,
- obrzęki nóg pod koniec dnia
(najbardziej widoczne w okolicy kostek),
- uczucie "niespokojnych
nóg", nocne skurcze mięśni łydek,
- problemy psychologiczne i
socjologiczne z powodu wyglądu nóg (przy dużych zmianach).
Diagnostyka
Ocenę zaawansowania chorób żył przeprowadza się, wykonując przede wszystkim
badania ultrasonograficzne metodą dopplera.
Badania ultrasonograficzne dostarczają wszystkich danych niezbędnych do
ustalenia przyczyny zmian żylakowych, oceny ich zaawansowania oraz podjęcia
decyzji o wyborze metody leczenia. Ultrasonografia metodą dopplera jest
badaniem referencyjnym w dziedzinie patologii żylnej i żylaków.